Mercedes-Benz voegde onlangs de GLB aan zijn gamma toe, een SUV die zich qua naam dan wel onder de GLC plaatst maar op bepaalde vlakken toch meer biedt. Wij stelden hem op de proef met een stevige dieselmotor onder de kap—kan het nog praktischer?

 Op papier 

• 2.0-liter viercilinder dieselmotor
• 150 pk vermogen en 320 Nm koppel
• Alleen met automatische 8-versnellingsbak
• Voor- of vierwielaandrijving
• 5 of 7 zitplaatsen
• Tot 570 liter kofferruimte
• Vanaf 40.535 euro

 Wat is er goed? 

Dat uiterlijk subjectief is, daar is de Mercedes-Benz GLB het rijdende bewijs van. Net als zijn spirituele voorganger, de GLK, wil deze SUV het stoere en robuuste van een G-Klasse combineren met de compacte vloerpan van een middelgrote hatchback. Eveneens net als zijn voorouder zorgt dat voor enthousiaste voorstanders en luide tegenstanders. Het design van deze GLB, met al zijn afgeronde rechthoeken en onverwachte knikken, laat maar weinig toeschouwers onberoerd. Bij gebrek aan een “we weten het niet zo goed”-rubriek plaatsen wij het dan maar onder de positieve punten van deze SUV, want diversiteit en creativiteit zijn steeds welkom in de (automobiele) wereld. 

Het allerpositiefste van de Mercedes GLB is echter niet zijn design maar wel de functionaliteit die de Duitse ingenieurs zoal achter die façade kunnen proppen hebben. Ondanks zijn compactere lengte- en breedtematen blijkt een GLB namelijk een slimmere keuze voor het hele gezin dan een GLC. De koffer van die eerste is bijvoorbeeld 20 liter ruimer dan die van zijn nochtans grotere broer. Daarnaast kan je de GLB voor 908 euro extra uitrusten met een derde zitrij voor een totaal van zeven zitplaatsen, een voordeel dat de GLC niet kent. Maar ook het algemene ruimtegevoel is indrukwekkender in de GLB dan in de GLC. Zijn hoge plafond en grote raampartijen doen ons soms zelfs gelukzalig terugdenken aan de tijd waarin grote gezinnen nog voor de MPV kozen in plaats van de SUV…

 Wat is er slecht? 

Dat MPV-gevoel kan echter ook gezien worden als een minpuntje van de Mercedes GLB. Al die overtollige ruimte geeft de auto soms wat de indruk een lege doos met wat stoelen erin te zijn, en de geluidservaring draagt daar ook aan bij. Tegen hogere snelheden lijkt het rolgeluid namelijk wat versterkt te worden in de enorme klankkast die de GLB is, en dat zijn we van een ‘Benz niet gewend. Ook in de bochten lijkt deze SUV soms te worstelen. De ophanging is namelijk zo zacht en schommelig dat het niet onterecht zou zijn om kleine papieren zakjes op de optielijst van de GLB te vinden—als je begrijpt wat we bedoelen. Het stuurgevoel blijft daarbij wel ten allen tijde Mercedes-waardig en precies, maar de manier waarop de koets reageert op hobbels of bochten mist soms wat verfijning. 

Hetzelfde geldt in zekere zin voor de automatische versnellingsbak, al wordt dat snel goedgemaakt door de rest van de aandrijflijn. Die automaat doet namelijk zijn taak meer dan goed genoeg eens je op snelheid bent, maar bij filerijden of plotse hernemingen kan je wel wat schokken ondervinden terwijl hij zoekt naar de juiste versnelling. Dat vergeven we hem echter meteen, want de motor in onze GLB 200d biedt verder eigenlijk alles wat de gemiddelde automobilist kan verlangen. Zijn dieselgeluid blijft mooi op de achtergrond, het vermogen is met 150 pk eigenlijk nooit te weinig en over het gemeten verbruik van 5,4 l/100km kan ook niemand klagen. 

 Ons verdict 

De Mercedes GLB is een SUV zo ruim en functioneel dat hij de grenzen met de MPV-vorm aftast. Sportieve ambities zijn aan deze auto volledig voorbijgegaan, maar als je een groot gezin én wat zin voor stijl hebt kan je deze ‘Benz moeilijk negeren.

 Media